درمان ADHD
هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند تشخیص دهد آیا شما یا فرزندتان ADHD دارید. یک منبع معتبر اخیر بر مزایای یک آزمایش جدید برای تشخیص اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی بزرگسالان تاکید کرد ، اما بسیاری از پزشکان معتقدند که تشخیص ADHD بر اساس یک آزمایش قابل انجام نیست.
برای تشخیص ، پزشک هرگونه علائمی را که شما یا فرزندتان در شش ماه گذشته داشته اید ارزیابی می کند.
پزشک شما احتمالاً اطلاعاتی را از معلمان یا اعضای خانواده جمع آوری می کند و ممکن است از چک لیست ها و مقیاس های رتبه بندی برای بررسی علائم استفاده کند. آنها همچنین یک معاینه فیزیکی برای بررسی سایر مشکلات سلامتی انجام می دهند. درباره مقیاس های رتبه بندی ADHD و آنچه آنها می توانند و نمی توانند انجام دهند بیشتر بدانید.
اگر مشکوک هستید که شما یا فرزندتان ADHD دارید ، با پزشک خود در مورد ارزیابی مشورت کنید. برای فرزند خود نیز می توانید با مشاور مدرسه او صحبت کنید. مدارس به طور مرتب کودکان را از نظر مشکلاتی که ممکن است بر عملکرد آموزشی آنها تأثیر بگذارد ، ارزیابی می کنند.
برای ارزیابی ، یادداشت ها و مشاهداتی در مورد رفتار خود یا فرزند خود به پزشک یا مشاور خود ارائه دهید.
اگر به ADHD مشکوک هستند ، ممکن است شما یا فرزندتان را به متخصص ADHD ارجاع دهند. بسته به تشخیص ، آنها همچنین ممکن است پیشنهاد ملاقات با روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب را بدهند.
در حالی که ADHD یک اختلال تکاملی عصبی است ، اما یک اختلال یادگیری محسوب نمی شود. با این حال ، علائم ADHD می تواند یادگیری را برای شما سخت کند. همچنین ، ممکن است ADHD در برخی از افرادی که دارای اختلالات یادگیری هستند نیز رخ دهد.
درمان ADHD
درمان اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD معمولاً شامل درمان های رفتاری ، داروها یا هر دو است.
انواع درمان شامل روان درمانی یا گفتاردرمانی است. با گفتگوی درمانی ، شما یا فرزندتان در مورد تأثیر ADHD بر زندگی شما و راههای کمک به شما در مدیریت آن بحث خواهید کرد.
نوع دیگر درمان ، رفتار درمانی است. این درمان می تواند به شما یا فرزند شما کمک کند که نحوه نظارت و مدیریت رفتار شما را بیاموزد.
هنگامی که با ADHD زندگی می کنید ، دارو نیز می تواند بسیار مفید باشد. داروهای ADHD طوری طراحی شده اند که بر مواد شیمیایی مغز تأثیر می گذارند به گونه ای که شما را قادر می سازد تا انگیزه ها و اقدامات خود را بهتر کنترل کنید.
دارو برای درمان ADHD
دو نوع اصلی داروهایی که برای درمان ADHD استفاده می شوند محرک و غیر محرک هستند.
محرک های سیستم عصبی مرکزی (CNS) رایج ترین داروهای ADHD هستند. این داروها با افزایش مقادیر مواد شیمیایی مغز دوپامین و نوراپی نفرین عمل می کنند.
نمونه هایی از این داروها شامل متیل فنیدات (ریتالین) و محرک های مبتنی بر آمفتامین (Adderall) است.
اگر محرک ها برای شما یا فرزند شما خوب عمل نمی کنند یا عوارض جانبی مشکلی ایجاد می کنند ، پزشک ممکن است داروی غیر محرک را پیشنهاد کند. برخی از داروهای غیر محرک با افزایش سطح نوراپی نفرین در مغز عمل می کنند.
این داروها شامل اتموکستین (Strattera) و برخی داروهای ضدافسردگی مانند بوپروپیون (ولبوترین) است.
داروهای ADHD می تواند مزایای زیادی داشته باشد و عوارض جانبی نیز به همراه داشته باشد. در مورد گزینه های دارویی برای بزرگسالان مبتلا به ADHD بیشتر بدانید.
درمانهای طبیعی ADHD
علاوه بر – یا به جای – دارو ، چندین روش درمانی برای کمک به بهبود علائم ADHD پیشنهاد شده است.
برای شروع ، پیروی از یک شیوه زندگی سالم ممکن است به شما یا فرزند شما در مدیریت علائم ADHD کمک کند. منبع معتبر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) موارد زیر را توصیه می کند:
- رژیم غذایی سالم و متعادل
- خواب کافی
- فعالیت بدنی و تحرک کافی
- محدود کردن زمان استفاده از تلفن ، رایانه و تلویزیون روی صفحه نمایش روزانه
- مطالعات همچنین نشان داده است که یوگا ، تای چی و گذراندن وقت در خارج از منزل می تواند به آرامش ذهن بیش فعال کمک کند و علائم ADHD را کاهش دهد.
- اجتناب از برخی مواد حساسیت زا و افزودنی های غذایی نیز راه های بالقوه ای برای کاهش علائم ADHD است. در مورد این و سایر روشهای غیر دارویی برای درمان ADHD بیشتر بدانید.
کلمات مرتبط :
بهترین متخصص مغز و اعصاب در تهران – نورولوژیست خوب در ولیعصر
